Eğer ki

Gidenlerin o uzun yollarında tozları kaldıran rüzgar
Bize neleri getirmeyecek ki?
Bir ümidümiz varsa şayet güzel şeylere
O da hep insanlığımızdandır.
Bir "Elbet düzelir her şey" lerimiz varsa şayet kötü günlere
Gülmeye hasretimizdendir.
Bir dost edinmek mesele olsaydı eğer
Insanlar uzakların komşusu olacaktı.
Her birimizin kalbi parlıyorsa bir diğerine ki bu muhabbet aşkındandır.
Kalbin tesellisi bir başka kalpte atıyorsa şayet
Bu birbirimize lazımlığımızdandır.
Hasretin kederin tüm acı suyu akıp gidiyorsa bir gelenle
Vuslatımızın müjdesi yaradandır.

Kahvenin bile uyandırmadığı sabahlar varmış
Ham çilek tadında romantizmin yaşandığı akşamlarla
Yapmacık insanların aşklarıyla beslenen köpeklerle dolu
Küflü bir şehirde...

Kahvenin bile uyandırmadığı sabahlar
Yarına geç kalan güneşe bağlanmış hayallerle
Pencereden giren rüzgarı misafir eden yalnızlıklarla
Uyanmak zor bu küflü şehirde...

Hatırlanmadıkça
Değeri de kalmıyor yaşanılanların
Hatırlamadıkça
Değeri de kalmıyor anıların...

izmirimsi

Bir vapurla karşıdan karşıya geçme macerası değil İzmir.
Bir serçe vari oradan oraya koşturmaca.
Belirsiz duygular kıyısı bu şehir,
Hani "Nasıl desem?" lerin...
Hep bir gidip kalmaların yeri.
Kursakta kalan hevesler,
İçine sığmamış mutluluklar şehri...
Derler ki bahar rüzgarı buradan geçer,
Buradan başlar pek çok şey.
Belki bu yüzdendir,
İzmir her şeyin başladığı yerdir.
Her ne olursa olsun
İzmir'de başlamak isterdim her şeye...